نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید  ( 988 (                                                                         

ســوره 17 : اســـرا ( مـکّــی ـ111آیه دارد ـ جزء  پا نزدهم ـ صفحه 282 )

(  قسمــت اوّل )

عجـایـب قـدرت

 ( جزء پانزد هــم صفحــه 282آیه 1 ) 

بسم الله الرحمن الرحیم 

سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِالْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى

الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ

   تفسیـــر لفظـــی :

منزه است آن [خدایى] که بنده‏اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجدالاقصى

که پیرامون آن را برکت داده‏ایم سیر داد تا از نشانه‏هاى خود به او بنمایانیم

که او همان شنواى بیناست

  تفسیـــر ادبی و عرفانی :

بسـم الله الرحمـن الرحیـم

الله نام خـداونـدی است نام برتر از ناموران،

راست نامـورتر از همه ناموران ،

کـردگار جهان و جهانیان و خداونـد همگان.

رحمـن است و دارنده آفریدگان،

از دوستان و دشمنان،

فـراخ بخشش در دو جهان ،

 رحیــم است و مهــرنمـــای و دل گشـای ،

دوستــــــــــان را راهنمـای ،

عـارفــان را سِـــرّ آرای ،

نکو نــــــام و بنده نــــواز ،

کریــــــم و مهــــــربـــــــان ،

در گفت شیرین و در علم پاک

و در صنع زیبــــا و در فضـل بیکران،

ای بوده و هست و بودنی،

گفتت شنیدنی،

مهـــــــــرت پیوستنی ،

و خـــودت دیـــــدنی،

ای نور دیده ، ولایت دل ،

نعمت جان و همیشه مهربان ،

نه ثنای تو را زبان، نه دریافت تو را امکان،

ای هم شغـل دل و هم غارت جان!

خورشید شهـود یکبار از افقِ عیان برآر ،

 و از ابر وجود قطره ای چنـد برما ببـار

گر پای من ازعجـز طـلـبکارتو نیست

تا ظن نَبَـری که دل گرفـتارتـو نیست

گرفکــرکنی که جان خریدارتو نیست

نــه! دیده ما محـرم دیـدار تو نیست

سُبْحَـــانَ الَّــــــذِی ........

خـداونــد آسمان ها و زمین در صدر آیه بر خود ثنا کرد ،

آن گاه کرامت مصطفی(ص) جلوه کرد ،

و شرف وی برخـلــق نمــود ،

اول خـود را به بی عـیبـی گـواهـی داد و به پاکی یاد کرد ،

خود را خـود سـتــود و خـلـق را ستودن یاد داد ،

و کمال قدرت خود را با خلق نموده ،

حوالت معــــراج رسول(ص) با کار خود کرد نه با کار پیغمبر(ص)،

تا منکــران را شبهـت نیفتد ، و بر منکِر حجت بُوَد ،

و داند که عجایب قـدرت را نهایت نیست ,

و از کمال قـدرت قـادر ، این حال بدیـــــــــع نیست !

تسبیح رهی وصف جمـــال تو بس است   

وز هشت بهشتمان وصـال تو بس است

انـدر دل هـر کسی جـدا مقـصــــــــودی  

مقـصود رهی خیـال روی تــو بس است